Gelişim sınavının ne
olduğunu bir başka yazıda özet şeklinde açıklamıştık. Bu yazıda ise gelişim
sınavlarını hazırlarken ve bu sınavları uygularken dikkat edilmesi gereken
noktalardan bahsedilecek.
Gelişim sınavları
İngiltere’den Güneydoğu Asya’ya, Afrika’dan Karayiplere yani neredeyse dünyanın
her yerinde kullanılmaktadır. Bu yaygın kullanım, sınavın çok çeşitli
şekillerde hazırlanmasına ve uygulanmasına yol açmaktadır. Bu sınavı bazı
fakülteler yılda iki kez bazıları dört kez uygulamakta, soru sayıları 100 ile
250 arasında değişmekte, puan hesaplamaları farklılaşmaktadır. Bu durum,
gelişim sınavları hakkında ortak bir dille konuşamamayı doğurmakta, geçerli ve
güvenilir verilerin elde edilememesine yol açmaktadır.
Bu yüzden sınavın
kendisini uluslararası standartlarla biçimlendirmek bir ihtiyaç olmuştur. Tabii
bu süreçte ülkelerin ve fakültelerin kendine has özelliklerini göz ardı etme
yanlışına da düşülmemesi gerekir.
Standartlaştırma için
sınavın geliştirilme sürecini ele almak gerekir. Buna dört başlık altında
bakabiliriz:
1. Sınavın hazırlanması
2. Sınavın yönetimi
3. Sonuçların analizi ve değerlendirilmesi
4. Bütün paydaşlara geri bildirim verilmesi
1. Sınavın hazırlanması
2. Sınavın yönetimi
3. Sonuçların analizi ve değerlendirilmesi
4. Bütün paydaşlara geri bildirim verilmesi
Sınavın hazırlanması beş
bileşenden oluşur:
1.1. Planın (blueprint) hazırlanması
1.2. Soruların yazımı
1.3. Soru bankası
1.4. Değerlendirme kurulu ve koordinatörler
1.1 Planın hazırlanmasıyla başlayalım. Bilgilerin sınıflandırılmasını
içeren plan, gelişim sınavının geçerliliği ve güvenilirliği için önemlidir.
Çünkü bu sınıflandırma sayesinde içeriğin soru dağılımına dengeli yansıması
sağlanabilir. Dengeyi oluşturması gereken kuvvet, fakültenin 6 yılın sonunda
öğrencilerin ulaşmasını beklediği hedeflerdir. Soru dağılımının planı bir tablo
yapılarak oluşturulur. Mesela satırlarda anabilim dalları (anatomi, fizyoloji,
kardiyoloji..), sütunda ise beceriler (tanı, tedavi…) yer alabilir. Bu tabloda
yer alan hücrelere soru sayıları yazılır ve hangi daldan ve beceriden ne kadar
soru yer alacağı belirlenir. Bu süreç, uzmanların kendi aralarında mutabakata
ulaşmasıyla tamamlanır. Swanson ve arkadaşlarının (2010) çalışmasından uyarlanılarak oluşturulan örnek tablo, aşağıda verilmiştir.
Hastalık mekanizması
|
Tanı
|
Tedavi
|
…
|
TOPLAM
|
|
1 İmmünolojik bozukluklar
|
1
|
2
|
1
|
1
|
5
|
2 Kardiyovasküler hastalıklar
|
2
|
4
|
4
|
2
|
12
|
3 Solunum sistemi hastalıkları
|
1
|
3
|
1
|
2
|
7
|
4 Jinekolojik hastalıklar
|
2
|
3
|
3
|
1
|
9
|
5 Kas-İskelet hastalıkları
|
1
|
2
|
1
|
3
|
7
|
6 …
|
2
|
2
|
1
|
1
|
6
|
TOPLAM
|
9
|
16
|
11
|
10
|
46
|
Planın yapılmasından
sonra 1.2. Soruların yazımına
geçelim. Kaliteli soru yazmak zor iştir. Hele de belli bir dersle ya da konuyla
ilgili değil de 6 yılın öğrenim hedefleri gibi geniş tanımlanmış hedeflerle
ilgili soruları literatür bilgisiyle destekleyerek yazmak daha da zordur. Çünkü
hem çok detaya inmemeli hem de öğrenim hedefiyle ilgi kurulmalıdır. Bu
zorlukları aşmak için dikkat edilmesi gereken bazı noktalar vardır.
Bunlardan ilki, soru
yazacak kişilerin eğitilmesidir. Yazılan soruların kalitesini artırmanın
yolları bellidir, bu konuda çok sayıda yayın vardır. Önemli olan, soru
yazarlarının bu kaynaklardan yararlanarak kendilerini geliştirmeleridir.
Bir diğeri uygunluktur
(relevance). Sorular yazılırken, 6 yılın öğrenim hedefleriyle uygunluk
gözetilmelidir. Uygunluğun üzerinde mutabakata varılması zordur ancak gelişim
sınavında bu bağlamda dikkat edilmesi gereken; ayrıntıya girilmemesi, pratikte
karşılığı olan kısımlara odaklanılması, prevalansı ya da riski yüksek
durumların ele alınmaya gayret edilmesidir.
Dikkat edilmesi gereken
bir başka nokta, soruların şekli ve sayısıdır. Gelişim sınavının çoktan seçmeli
sorulardan oluştuğunu söylemiştik. Çoktan seçmeli sorular; doğru-yanlış, tek en
iyi cevap, çok sayıda cevap, karmaşık çoktan seçmeli gibi türlerde sorulardan
meydana gelebilir. Doğru-yanlış sorularının güvenilirliği düşükken, tek en iyi
cevap soruları daha yüksek güvenilirliğe sahiptir. Soru sayısına gelecek
olursak, birçok ülkede farklı olduğunu görürüz. Almanya ve Hollanda’nın ortak
konsorsiyumu 200 soru olarak belirlemişken Kanada 180, Birleşik Krallık ise
120-125 soru olarak belirlemiştir. Soru sayısının az olması, öğrenim
hedeflerinin tamamını kapsamayı zorlaştırır ve sınavın kapsam geçerliliğini
düşürebilir. Bu yüzden fazla olması önerilir.
Gelişim sınavları, 1.3. Soru bankası oluşturulmasını
gerektirir. Bu bankada, baştaki plana göre hazırlanmış ve kalitesi onaylanmış
sorular güvenli bir şekilde depolanır. Sabitlik yoktur, sürekli soru girişi ve
çıkışı olur. Soru bankasının bir yöneticisi olur ve bu yönetici takibi yaparak
gerekli kişileri bilgilendirir. Soru bankasında ne kadar sorunun bulunması
gerektiği çok sayıda değişkene bağlıdır.
Gelişim sınavının yılda kaç kez
yapıldığı, soruların tekrar kullanımı konusunda izlenen politika, öğrencilerin
sınav sonrası kitapçığı alıp alamadıkları gibi konular gerekli soru sayısını
etkiler. Mesela Hollanda’da belirlenen bir politikaya göre bir soru en fazla 3
yıl kullanılır. Sınav da yılda 4 kez yapıldığı için soru bankasında
3x4x200=2400 sorunun bulunması gerekir.
1.4. Değerlendirme kurulu ve koordinatörler soru yazımı sürecinde yönlendiricilik bakımından
önemli rol oynar. Her sorunun güncel literatürle uyumlu olup olmadığını sürekli
kontrol etmek, başta yapılan planla uyumunun kontrolü, soru akışını
yönlendirmek, kitapçıkların hazırlanması gibi işleri yapar. Mesela Hollanda’da
bu iş için 4 yerel, 1 de ulusal kurul vardır. Bu kurulların altışar üyesi
bulunur ve üyeler temel, klinik ve davranış bilimleri alanlarında arka plana
sahip kişilerdir.
1. Sınavın hazırlanması maddesini yukarıda ifade ettikten sonra 2. Sınavın yönetimine gelelim. Burada
yer alan noktalardan biri 2.1. Sınavın
amacıdır. Sınavı öğrencilerin geçme/kalma kararını etkileyecek şekilde yani
düzey belirleyici (summative) olarak mı yoksa sadece geri bildirim almak/vermek
için biçimlendirici (formative) tarzda mı yapılacağı kararı verilir. Hollanda
ve Birleşik Krallık’ta gelişim sınavlarının sonuçları geçme/kalma kararlarında
etkiliyken Kanada ve Almanya’da etkili değildir. Etkili olmamasının yararı,
öğrencilerin kopya çekme ve daha önce sorulan soruları birbirlerine verme
konusunda pek istek duymamalarına neden olmasıdır. Bu, soruların tekrar
kullanılabilmesine imkân sağlar.
2.2. Sınavın sıklığı yerden yere değişmektedir; Almanya’da yılda 2,
Hollanda ve Birleşik Krallık’ta 4 kez yapılır. Toplam soru sayısı sabit kalsa
bile sınav sıklığının artması, güvenilirliği artırmaktadır. Mesela 4 kez
yapılan 100 soruluk sınavlar, 2 kez yapılan 200 soruluk sınavlardan toplamda
daha yüksek güvenilirlik üretmektedir. Bu yüzden sınav sayısını fazla tutmak
olumlu sonuçlar oluşturur.
Bir diğer konu 2.3. Sınavın süresidir. Süre, sınavdaki
soru sayısına göre düzenlenir. Birleşik Krallık’ta toplam 2.5 saat verilirken,
ABD’de NBME 5 saat verir. Hollanda’da tecrübeler, soru başına 75-85 saniyenin
uygun olduğunu göstermektedir. Buna rağmen, okunması uzun süren soruların
oranına göre değişiklikler de yapılmalıdır.
Gelişim sınavlarının
hazırlanmasındaki bir başka başlık 3.
Sonuçların analizi ve değerlendirilmesidir. Buradaki en önemli noktalardan
biri, öğrencilerin gelişiminin güvenilir ve savunulabilir göstergesini
üretebilmektir. Bu da 3.1. Puan
hesaplama metoduna, 3.2. Ölçüt
ayarlama metoduna, 3.3 Öğrencilerin
soruları değerlendirmesine ve 3.4.
Soruların sınav sonrasında uzmanlar tarafından değerlendirilmesine
bağlıdır. 3.1. Puan hesaplama metodu, öğrencinin alacağı toplam puanda çok
etkilidir. Mesela 5 seçenekli sorulardan oluşan bir sınavdan alınacak puanlar,
4 yanlışın 1 doğruyu götürmesi kuralının uygulanıp uygulanmamasına göre
değişkenlik gösterir. Bu kuralın uygulanmasının sebebi, 5 seçenekli sorularda doğru
cevabı tahmin yoluyla bulmanın %25 olan ihtimalini göz ardı etmeme isteğidir.
Kullanılmasını önerenler olduğu gibi, kullanılmaması gerektiğini söyleyenler de
mevcuttur.
Kullanılacak olan 3.2. Ölçüt ayarlama metodu; geçme/kalma
puanının nerede olacağını, hangi puanın hangi notu alacağını belirler. Geçme
notu, yaygın kullanılan yöntemler olan kriter-bağımlı yöntemle de norm-bağımlı
yöntemle de hesaplanabilir. Kriter-bağımlı yöntem, baştan kesin bir puanı verir
ve mesela “70’in üstü geçer, 70’in altı kalır” der. Norm-bağımlı yöntemde ise
geçme/kalma sınırı, sınava giren öğrencilerin aldıkları puana göre değişkendir.
Her ikisinin de kendine göre avantajları ve dezavantajları vardır.
Sınav sonrasında
kitapçıkların ve cevapların verilip 3.3.
Öğrencilerin soruları değerlendirmesi; sorularla ilgili geri bildirim
sağlaması bakımından bizlere, bilgileri gözden geçirmeleri ve bilgilerin kalıcılığını
sağlaması bakımından öğrencilere faydalı olmaktadır. Buna rağmen birçok yerde
gelişim sınavının soru kitapçığı ve cevapları öğrencilere verilmemektedir.
Çünkü bu, yeni sorular hazırlamayı gerektireceği için fakülteye yük oluşturur.
Gelişim sınavıyla ilgili
bir diğer önemli nokta 4. Bütün
paydaşlara geri bildirim verilmesidir. Öğrencilerin tekrarlı sınavları
girip düzenli olarak geri bildirim almasının, öğrencileri daha fazla öğrenmeye teşvik
ettiği, bilgileri daha fazla hatırlamalarına yardımcı olduğu ve öğrendikleri
bilgileri farklı alanlara aktarabilme becerilerini artırdığı gösterilmiştir.
Dolayısıyla sınav sonuçlarının öğrencilere sistematik bir şekilde iletilmesi,
sonuçların yıllar içindeki değişiminin grafiklerle ifade edilmesi, öğrencilerin
özellikle danışmanlarıyla gelişimleri hakkında fikir alış verişinde bulunmaları
değerlidir. Geri bildirim sadece öğrencilere verilmez; aynı zamanda soru
yazarlarına, eğiticilere, fakülteye ve değerlendirme kurullarına da verilir.
Bu içerik tamamen
aşağıdaki kaynaklardan yararlanılarak, sizi o asıl kaynaklara başvurmaya teşvik
etmek için oluşturulmuştur.
Kaynak
D. B. Swanson, K. Z.
Holtzman, A. Butler, M. M. Langer, M. V. Nelson, J. W.M. Chow, R. Fuller, J. A.
Patterson, M. Boohan & The Multi-School Progress Testing Committee (2010)
Collaboration across the pond: The multi-school progress testing project. Medical Teacher, 32:6, 480-485, DOI: 10.3109/0142159X.2010.485655
William Wrigley, Cees PM
Van Der Vleuten, Adrian Freeman, Arno Muijtjens (2012) A systemic
framework for the progress test: Strengths, constraints and issues: AMEE Guide
No. 71. Medical Teacher, 34:9, 683-697, DOI: 10.3109/0142159X.2012.704437
Okuduğunuz bu yazıyı cihazınıza PDF olarak kaydetmek için şu bağlantıyı ziyaret edebilirsiniz: Gelişim Sınavları Nasıl Hazırlanır ve Uygulanır? - PDF
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder